نقل كرده اند كه «علامه حلى‏» در حال طفوليت در خدمت دايى خود «محقق‏» درس مى خواند و گاهى فرار مى كرد، محقق او را تعقيب ‏مى‏كرد تا او را بگيرد، چون به نزديك او مى رسيد، علامه آيه ‏سجده را مى خواند و محقق كه به سجده مى رفت، او فرار مى‏كرد.