درود بی کران پروردگار بر وجود نازنینت یا امیرالمومنین!
امیرا!نگاهم را به تاریخ انداختم و در ظلمات زندگانی دنیا،نور وجودت روشنگر این ظلمت شد.غم های جانگدازت، چشم هایم را بارانی ودلم را پرآشوب گردانید.
امیرا!آیا می شنوی؟این صدای ول وله ی قلبسوخته ی پردرد من است که رنج های دورانت بر آن سنگینی
می کند.
ابوتراب!آنگاه که بر پیامبر ندا آمد:«ابلاغ کن!آنچه رااز طرف پروردگارت بر تو نازل شد و اگر نکنی رسالت او را انجام نداده ای و خداوند تو را از[گزند]مردم نگاه می دارد.»
وی پایش را بر زمین فشرد و قدم بر بال ملائک نهاد و دستت را بر فراز آسمان بالا برد و صدا زد، آنچنان که تمام ملکوت پر شد، از صدای طنین اندارش و فرمود: «هر کس من مولای اویم علی نیز مولای اوست.» یعنی دین بی ولای علی، دین نیست. آن روز در کنار غدیر، بر همگان آشکار شد که جز تو کسی شایسته نیست وصی رسول خدا باشد. یا علی : غدیر بی تو، بی قدر است. خلافت از آن تو بود ولی غاصبان غصبش کردند، خلافت را از تو نستاندند، مگر می توانند ولایت را از تو بگیرند؟ زهی خیال باطل و نیرنگ رنگینشان.
آخرین نظرات