دعا کردن برای ظهور رسالتی خاص تر برای منتظران است که در روایات نیز به آن سفارش شدیم . پس همه با هم دعا کنیم.

دردودل با امام عصر و متوسل شدن به وجود نازنینش یکی دیگر از رسالت های بانوان مهدوی در عصر غیبت است. با آقا که حرف هایمان را درمیان می گذاریم، خود راهبری می کند و ما را به سر منزل مقصود می رساند.ای کاش بیاید و ما میدانیم که

 ما  زنان باید بتوانیم صبورانه و با کمک این دعا ها به رضای حضرت دوست دست یابیم ان شاء الله

این ویژگی منتظران واقعی امام عصر(عج) است.

این که شهدا را بشناسیم و خونشان را هدر ندهیم، یک وظیفه خطیر برای همه ی انسان ها به ویژه ما زنان است، شهدا منتظران واقعی امام عصر خویش بودند پس پیروی از راهشان رسالت یک منتظر به ویژه یک زن منتظر در عصر غیبت است. اکنون نگاهی به بخشی اززندگی روشن یک زن شهید و فدایی امام زمانش داشته باشیم تا……

تابستان ها وقتی از شلمچه بعد تمام شدن کلاس به خانه می رسید؛ پدرش خیلی نگران سلامتی اش بود. می رفت زیر لوله آب سرد، سر و دست و پایش را خنک می کرد. . می گفتم: مادر تشنه ات نیست؟ می گفت: نه مادر،حرفی نزن که پدرم بفهمد و ناراحت شود. اجرم ضایع می شود. خدا شاهد است در گرمای بالای 50 درجه خوزستان وقتی به خانه می رسید از شدت گرما، تشنگی از رخت و لباسش هم نمایان بود!!
یادم می آید؛ یک روز خواهرش شهره را با خودش به شلمچه برد. می دانستم آنجا آب به راحتی پیدا نمی شود نوشابه ای برای شهره خریدم و یک کلمن آب همراهشان کردم. شهره وقتی رسیدند خانه خاطره آن روز را اینگونه برایمان تعریف کرد:«‌ نوشابه را روی تاقچه پنجره کلاس گذاشتم. دیدم که شهناز با لبخندی معنی دار نگاهم می کند با نگاهی به نوشابه معنای نگاهش را فهمیدم ؛ بچه ها برای رفع تشنگی سرکلاس کم کم محتویات شیشه نوشابه را خورده بودند!» بعد از کلاس وقتی متوجه کار بچه ها شدم؛ شهناز گفت: « شهره تو را به خدا چیزی نگویی که ناراحت بشوند.»
فردای آن روز رو به من کرد و گفت :« مادر ماه رجب و شعبان ؛ ماه خیرات استٰ این ماه ها به ائمه اطهار تعلق دارد و ماه باید انفاقی در راه خدا بکنیم چه بهتر که برای بچه ها باشد . بعد با شهلا به مسجد می رفتند و خیرات را جمع می کردند چیزهایی تهیه می شد خودمان هم هر چه از دستمان بر می آمد دریغ نمی کردیم . اینگونه کارها را گاهی چنان انجام می داد که نمی گذاشت کسی بفهمد حتی دیگر اعضای خانواده…

برگرفته از سایت افسران