??1-حضرت زهرا سلام الله علیها??:

مَن اَصعَدَ اِلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِه اَهبَطَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَیهِ اَفضَلَ مَصلَحَتِه

کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.

عدة الداعی ص 233

☘?2- حضرت محمد صلی الله علیه و آله?☘ :

اَوصانى رَبّى بِسَبعٍ: اَوصانى بِالاِخلاصِ فِى السِّرِّ وَ الْعَلانيَةِ وَ اَن اَعْفُوَ عَمَّن ظَلَمَنى و اُعْطىَ مَن حَرَمَنى و اَصِلَ مَنْ قَطَعَنى و اَن يَكونَ صَمْتى فِكْرا وَ نَظَرى عِبَرا؛

پروردگارم هفت چيز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشكار، گذشت از كسى كه به من ظلم نموده، بخشش به كسى كه مرا محروم كرده، رابطه با كسى كه با من قطع رابطه كرده، و سكوتم همراه با تفكّر و نگاهم براى عبرت باشد.

كنزالفوائد ج 2 ، ص 11

??3-امام علی علیه السلام ??:

فرض الله … الصيام ابتلاء لاخلاص الخلق‏؛

خداوند روزه را واجب كرد تا به وسيله آن اخلاص خلق را بيازمايد.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 512 ، حكمت 252

ای بسا انسان هایی که در زندگی به لذتی کاذب خود را مشغول میکنند و از لذت ابدی آخرت غافل اند!

مثلا افرادی که به اعتیاد دچارند یا به رقص و آوازه خوانی و بی بند و باری و ارتباط نامشروع که این خود عین غفلت است و بی خبری از عاقبت خویشتن !

تا کی اینچنین! 

پس چه زمان به خود آییم؟!