ايمان و نماز
حضرت صديقة طاهرهعليهاالسلام در خطبة معروف خود، بعد از آنكه حمد و ثناي حضرت حق را بجاي آورد و از زحمات پدر ارجمندش، حضرت ختمي مرتبت صلي الله عليه وآله به نحو شايسته اي قدرداني نمود، به اهميت و فلسفه برخي از دستورات مهم اسلامي پرداخته و فرمود: «فَجَعَلَ اللَّهُ الْإِيمَانَ تَطْهِيراً لَكُمْ مِنَ الشِّرْكِ، وَ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً لَكُمْ عَنِ الْكِبْر؛ خداوند متعال ايمان را وسيلة پاكي شما از شرك و نماز را براي دوري از كبر و غرور شما قرار داده است. »
در اين كلام حكيمانه، بانوي بزرگوار اسلام بعد از ذكر ايمان، نماز را بيان مي كند كه اين دو از هم جدايي ناپذيرند. در حقيقت نماز ثمره ايمان به خداست و بدون نماز ايمان معنا ندارد.
اين سخن ناظر به كلام وحياني قرآن است كه در مورد صفات پرهيزگاران به دو شاخصة مهم ايمان و نماز اشاره كرده و مي فرمايد: «الَّذِينَ يؤْمِنُونَ بِالْغَيبِ وَ يقِيمُونَ الصَّلاةَ»؛ (2) «پرهيزكاران، كساني هستند كه به غيب ايمان مي آورند و نماز را برپا مي دارند. »
ايمان به خدا
خداوند در قرآن، ايمان را پاك كننده از آلودگيهاي فكري و معنوي معرفي كرده و در مورد كساني كه طاغوت را پرستش و اطاعت مي كنند، فرموده است: «وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَي الظُّلُمات»؛ «آنهايي كه كافر شدند، طاغوتها را سرپرست خود قرار داده اند، [طواغيت] آنان را از نور [فطرت خداپرستي] به تاريكيها سوق مي دهند. » آري، انسان دور از ايمان حقيقي به خداوند، گرفتار ظلمتها و تاريكهاست و با ايمان به خدا افكارش پاكيزه و زلال مي شود.
عليعليهالسلام به نقل از رسول خداصلياللهعليهوآله، در توضيح معناي ايمان مي فرمايد: «الْإِيمَانُ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ؛ (3) ايمان اعتراف به زبان و معرفت به دل و عمل با اعضا و جوارح است. »
از منظر حضرت زهراعليهاالسلام ظهور اين ايمان در عملي همچون نماز مي باشد كه فرمود: «وَ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً لَكُمْ عَنِ الْكِبْر؛ و خداوند نماز را براي شما قرار داد تا شما را از كبر پاك نمايد. »
نماز در كلام نبوي
بر هر مسلمان وظيفه شناس و عاشق الهي شايسته است كه اين گفتار نبويصلياللهعليهوآله را نصب العين خود قرار دهد كه آن حضرت شدّت علاقه خود را به نماز اين گونه توصيف كرده است: «يا أَبَا ذَرٍّ إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُرَّةَ عَينِي فِي الصَّلَاةِ وَ حَبَّبَهَا إِلَي كَمَا حَبَّبَ إِلَي الْجَائِعِ الطَّعَامَ وَ إِلَي الظَّمْآنِ الْمَاءَ وَ إِنَّ الْجَائِعَ إِذَا أَكَلَ الطَّعَامَ شَبِعَ وَ الظَّمْآنَ إِذَا شَرِبَ الْمَاءَ رَوِي وَ أَنَا لَا أَشْبَعُ مِنَ الصَّلَاةِ؛ اي اباذر! خداوند نور ديده مرا در نماز قرار داد و نماز را محبوب من گردانيد؛ همچنان كه غذا را محبوب گرسنه و آب را محبوب انسان تشنه قرار داده است [امّا با اين تفاوت] كه گرسنه هرگاه غذا بخورد، سير مي شود و تشنه هرگاه آب بنوشد، سيراب مي شود؛ امّا من از نماز سير نمي شوم. »
خاطره اي آموزنده
حضرت امام خمينيرحمهالله در اين زمينه گوي سبقت را از بسياري پيروان و شيعيان حضرت زهراعليهاالسلام ربوده بود. روزي كه شاه از ايران فرار كرد، امام در پاريس، در نوفل لوشاتو مورد توجه تمام خبرنگاران كشورهاي مختلف از آفريقا، آسيا، اروپا و آمريكا قرار گرفته بود و حدود 150 دوربين فقط صحبت امام را مستقيم پخش مي كردند. آنان تلاش مي كردند خبر بزرگ ترين حادثه سال را مخابره كنند؛ شاه رفته بود و مي خواستند ببينند كه امام چه تصميمي دارد؟. امام بر روي صندلي ايستاده و در كنار خيابان، تمام دوربينها بر روي او متمركز شده بود. امام چند دقيقه صحبت كردند. دقيقاً در همان لحظه كه امام خميني كانون توجه جهانيان قرار گرفته بود، او متوجه خداي جهانيان شد و از فرزندش احمد كه در كنارش ايستاده بود، پرسيد: «احمد! ظهر شده؟» گفت: بله، الآن ظهر است. بي درنگ امام گفتند: «و السلام عليكم و رحمة الله و بركاته» امام درست در لحظه اي حساس، صحبتهايشان را رها كردند تا نمازشان را اول وقت بخوانند؛ يعني جايي كه تلويزيونهاي سراسري كه هر كدام ميليونها بيننده دارد.C. N. N بود،B. B. C بود، تمام تلويزيونها، چه در آمريكا و چه در اروپا بودند، خبرگزاريها همه بودند: آسوشيتيدپرس، يونايتدپرس، رويتر و تمام خبرنگاران روزنامه ها، مجلات، راديو، تلويزيون، در چنين موقعيت حساسي، امام حرفشان را قطع كردند و سراغ نماز رفتند. (4)
آداب نماز
امام رضاعليهالسلام در مورد آداب نماز فرمود: «اگر براي نماز ايستادي، تلاش كن با حالت كسالت، خواب آلودگي، سستي و تنبلي نباشد؛ بلكه با آرامش و وقار نماز را بجاي آور و بر تو باد كه در نماز خاشع و خاضع باشي و براي خدا تواضع كني و خشوع و خوف را بر خود هموار سازي، در آن حال كه بين بيم و اميد ايستاده اي و پيوسته با طمأنينه و نگران باشي، همانند بنده گريخته و گنهكار كه در محضر مولايش ايستاده، در پيشگاه خداي عالميان بايست. پاهاي خود را كنار هم بگذار و قامتت را راست نگهدار و به راست و چپ توجه نكن! و چنان باش كه گويي خدا را مي بيني كه اگر تو او را نمي بيني، او تو را مي بيند» (5) آري:
مرا غرض ز نماز آن بود كه يك ساعت حديث درد فراق تو با تو بگزارم
وگرنه اين چه نمازي بود كه من بي تو نشسته روي به محراب و دل به بازارم
عواقب سبك شمردن نماز
روزي حضرت زهراعليهاالسلام از پدربزرگوارش پرسيد: «پدر جان! جزاي هر مرد و زني كه نمازش را سبك بشمارد چيست؟ حضرت فرمود: يا فاطمه! هر مرد و زني كه نمازش را سبك بشمارد، خداوند به پانزده بلا گرفتارش مي كند: شش بلا در دنيا و سه تا هنگام مرگ و سه تا در قبر و سه تا هنگام بيرون آمدن از قبر و در قيامت.
اما آنهايي كه در دنيا به او مي رسد: خداوند بركت را از عمرش برمي دارد و بركت از روزي او مي رود. چهرة بندگان شايسته را از صورت او محو مي كند. هر عملي كه انجام دهد، به او اجر داده نمي شود. دعايش به آسمان بالا نمي رود. بهره و نصيبي در دعاي صالحين ندارد.
آنچه هنگام مرگ به او مي رسد: ذليل و خوار مي ميرد. گرسنه مي ميرد. تشنه مي ميرد كه اگر نهرهاي دنيا را بنوشد، سيراب نمي شود.
آنچه در قبر به او مي رسد: خداوند ملكي را بر او موكل مي كند كه او را در قبرش آزار دهد. قبرش بر او تنگ مي شود. قبرش تاريك مي شود.
اما آنچه روز قيامت، وقتي كه از قبر خارج مي شود، به او مي رسد: خداوند ملكي را بر او مسلط مي كند كه به صورت او مي زند و خلايق به او مي نگرند. با سختي از او حساب كشيده مي شود. خداوند به او نظر رحمت نمي كند و او را پاك نمي گرداند و عذاب دردناك براي اوست. (6)
توسل
حضرت زهراعليهاالسلام هنگام شهادت وصيت فرمود: «علي جان! وقتي من وفات كردم تو غسل و كفن مرا به عهده گير و بر من نماز بگزار و مرا درون قبر گذاشته، دفنم كن و خاك را بر روي قبر من ريخته، مساوي كن و بر بالينم رو به روي من بنشين و زياد قرآن بخوان و دعا كن؛ زيرا در چنين لحظه هايي ميت به انسان گرفتن با زندگان محتاج است. من تو را به خدا مي سپارم و درباره فرزندانم به نيكوكاري سفارش دارم. » (7)
دست من و عنايت و لطف و عطاي فاطمه قلب من و محبت و مهر و ولاي فاطمه
طبع من و قصيده و مدح و ثناي فاطمه جرم من و شفاعت روز جزاي فاطمه
ببذل دست فاطمه! بخاك پاي فاطمه منم گداي فاطمه، منم گداي فاطمه (8)

????
قبر تو مستور ماند!
ای حرم خاص خداوندگار
دست خداوند، ترا پرده دار
اُمِّ اَب و، بضعه ی خیر الانام
مادر دو رهبر صلح و قیام
خوانده خدا، عصمت کبری ترا
گفته نبی، اُمِّ ابیها ترا
چیست حیا؟ ریشه ی دامان تو
کیست ادب؟ بنده ی فرمان تو
وقت خوشت، وقت مناجات توست
شاد، پیمبر ز ملاقات توست
کس نبرد راه به سامان تو
جز پدر و همسر و یزدان تو
هم ز پی عرض ادب، گاه گاه
یافته جبریل در آن خانه، راه
مکتب تو، مکتب صدق و صفا
خانه ی تو، گلشن مهر و وفا
نیست عجب گر به چنین مکتبی
تربیت آموخته، چون زینبی
ای پدرت رحمه للعالمین
مرحمتی کن به منِ دلْ غمین
منکه ز احسان تو شرمنده ام
دست به دامان تو افکنده ام
قدر تو یا فاطمه! نشناختند
بر حرم حرمت تو، تاختند
تا که صنم جای صمد نصب شد
حق تو و همسر تو غصب شد
حاصل آن طرح که بس شوم بود
قتل تو و محسن مظلوم بود
شد سبب قتل تو بی اختلاف
ضرب در و، ضربت سخت غلاف
ای شده محروم ز ارث پدر
عالم و آدم ز غمت خونْ جگر
عصمت یزدانی و، معصومه ای
زوج تو مظلوم و، تو مظلومه ای
داغ غمت بر دل رنجور ماند
قدر تو و قبر تو، مستور ماند
فاطمه! ای آنکه خرد مات توست
چشم (مؤیّد) به کرامات توست

?شاعر:سید رضا موید (موید)

♥ #حدیث_عشق

? امام صادق علیه السلام :

? حیا دہ جز دارد،
نه جزء آن در زنان است
و یک جزء در مردان.

? من لایحضر الفقیه ج3 ، ص468

? هیچگاه فراموش نمیکنیم حرامیان لانه کرده در ایران اسلامی مان را..

? نه فراموش میکنیم نه میبخشیم…

? عاشورای ٨٨
? فتنه ٨٨
? فتنه سبز
? لعنت خدا بر فتنه گر

#نسیم_وصل
قانون انتظارمیگه :
منتظرهر چے باشے وارد زندگیت میشه…
پس دائم باخودت تڪرارڪن
من هر روز منتظرپــــسر‌ ‌فاطــمه‌ س هستم
#مهدے_فاطمه_س❤️
#او_مےآیـد ?
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج ?